การสนทนาของกฎหมาย

การสนทนาของกฎหมาย


              ณ ดินแดนแห่งหนึ่ง มีกฎหมายสองฉบับมาเจอกันในยามโพล้เพล้ อาทิตย์ก็ใกล้จะลับฟ้าเต็มที สิ่งแรกที่ทั้งสองได้สังเกตเห็นระหว่างกันและกันคือ ความอ่อนล้า ความท้อแท้ แต่กระนั้นลึกๆทั้งคู่ก็ยังเปี่ยมด้วยความหวังว่าสักวันหนึ่งคงจะได้กลับมาสู่ยุคแห่งความรุ่งโรจน์ดังเดิม หลังจากส่งยิ้มให้กันแล้ว กฎหมายฉบับแรกเลยเปิดการสนทนาว่า
                ฉบับแรก:             ท่านเป็นใคร ดูท่าที มีสง่า
                                 ถึงแม้ว่า จะอ่อนแรง ไม่แข็งขัน
                                 ในอดีต ท่านนี้  คงสำคัญ
                                 โปรดบอกฉัน ให้กระจ่าง อย่าพรางตน
                 ฉบับสอง:            ในอดีต ฉันนี้ สำคัญนัก
                                  คนรู้จัก ฉันยิ่งใหญ่ ไปทุกหน
                                  รัฐธรรมนูญ คือชื่อฉัน ที่ทุกคน
                                  เรียกกันจน คุ้นชิน ยินทั่วแดน
                 ฉบับแรก:             แล้ววันนี้  ใยเล่า ดูเศร้าสร้อย
                                   โปรดเอ่ยถ้อย มีเรื่องใด ให้ผิดแผน
                                   จากยิ่งใหญ่ เสียรังวัด หมดรูปแปลน
                                   ให้คนเขา ดูแคลน เพราะเหตุใด
                 ฉบับสอง:             ฉันไม่รู้ มีอะไร รวดเร็วนัก
                                    ฉันถูกผลัก ฉีกกระชาก จนหวั่นไหว
                                    เขาจับฉัน ใส่พาน ตั้งโชว์ไว้
                                    คนผ่านไป ก็มองเห็น เด่นทั้งเมือง
                                                เป็นเรื่องราว บอกไว้ ให้ได้รู้
                                    ในอดีต ฉันอยู่ ได้ฟูเฟื่อง
                                     เป็นตำนาน เล่าขาน ความรุ่งเรือง
                                     แม้ฉันเคือง เพียงใด ก็ต้องทน
                                                ว่าแต่เจ้า เป็นใคร ฉันใคร่รู้
                                     เมื่อมองดู คงจะผ่าน มาหลายฝน
                                     มีเค้าโครง ราศรี ว่าจอมคน
                                     ใยหมองหม่น ไม่สดใส ช่วยไขที
                  ฉบับแรก:              ฉันนั้นหรือ คือพ. ร.บ.สงฆ์
                                      เดิมฉันเคย มั่นคง มีศักดิ์ศรี
                                      แต่วันนี้ ผู้ตรวจการ ไม่ใยดี
                                      ตีความฉัน จนป่นปี้ แทบสิ้นใจ
                                                ทั้งที่เรื่อง ของฉัน มันของง่าย
                                      แต่ไม่วาย ทำให้คน นั้นสงสัย
                                      ลากเอาฉัน เป็นเครื่องมือ คน(อะ)ไร
                                      จนตัวฉัน ทุกข์ใจ เกินจะทน
                ทั้งสองฉบับ:          สักวันหนึ่ง เราสอง คงพ้นทุกข์
                                      กลับมาสุข ยิ่งใหญ่ กันอีกหน
                                      เมื่อภัยพาล หมดสิ้น จากวังวน
                                      ยามดวงจิต ทุกผู้คน ล้วนงดงาม




                                                                          Cr.อนาคาริก




การสนทนาของกฎหมาย การสนทนาของกฎหมาย Reviewed by asabha072 on 5:10 AM Rating: 5

No comments:

Powered by Blogger.